Details

Category: กฎหมาย-คดีความ

Published: Saturday, 05 July 2014 15:24

Hits: 3971

กฎหมายกับข่าว: ทายาทฆ่าเจ้ามรดก จะถูกกำจัดมิให้รับมรดก

                บ้านเมือง : วีระยุทธ สัจพันโรจน์

    ตามที่เคยปรากฏเป็นข่าวเกี่ยวกับกรณีที่มีบุตรตกเป็นผู้ต้องหาว่าเป็นผู้ฆ่าบิดา มารดาตนเอง พร้อมทายาทคนอื่นๆ หรือกรณีการฆ่าภริยาหรือสามีตนเอง จากข้อเท็จจริงในข่าวดังกล่าวมีประเด็นทางกฎหมายที่น่าสนใจคือ หากทายาทผู้มีสิทธิรับมรดกของผู้ตายเป็นผู้ที่ฆ่าเจ้ามรดกจริงจะมีผลทางกฎหมายในเรื่องมรดกอย่างไร ในเรื่องนี้กฎหมายแพ่งและพาณิชย์บรรพ 6 เรื่องมรดก ได้บัญญัติถึงบุคคลผู้ที่จะเป็นทายาทในลำดับต่างๆ ซึ่งมี 6 ลำดับ 1.ผู้สืบสันดาน 2.บิดา มารดา 3.พี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกัน 4.พี่น้องร่วมบิดา หรือมารดาเดียวกัน 5.ปู่ ย่า ตา ยาย 6.ลุง ป้า น้า อา อาจถูกกำจัดมิให้ได้รับมรดก ตามมาตรา 1606 กล่าวคือ บุคคลที่ต้องคำพิพากษาถึงที่สุดว่าเจตนากระทำหรือพยายามกระทำให้เจ้ามรดกหรือผู้มีสิทธิได้รับมรดกก่อนตนถึงแก่ความตายโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย ผู้ที่ฟ้องเจ้ามรดกหาว่ากระทำความผิดซึ่งมีโทษถึงประหารชีวิตแต่ตนเองกลับต้องคำพิพากษาถึงที่สุดว่าฟ้องเท็จหรือทำพยานเท็จ ผู้ที่รู้อยู่แล้วว่าเจ้ามรดกถูกฆ่าโดยเจตนาแต่ไม่นำเรื่องขึ้นร้องเรียนเพื่อหาตัวผู้กระทำความผิดมาลงโทษ แต่มิให้ใช้กับบุคคลผู้มีอายุยังไม่ครบสิบหกปีหรือเป็นคนวิกลจริตไม่สามารรู้ผิดชอบ และผู้ที่ฉ้อฉลหรือข่มขู่เจ้ามรดกให้ทำเพิกถอนหรือเปลี่ยนแปลงพินัยกรรม ผู้ที่ปลอมทำลายปิดบังพินัยกรรม ตกเป็นผู้ถูกกำจัดมิให้รับมรดกฐานเป็นผู้ไม่สมควร

    จากข้อเท็จจริงตามข่าวประกอบด้วยบทบัญญัติของกฎหมายดังกล่าว มีข้อสังเกต คือ ตามบทบัญญัติของกฎหมายดังกล่าวทายาทนั้นจะต้องมีเจตนาฆ่าเจ้ามรดกโดยตรง หากเป็นกรณีที่เป็นการกระทำความผิดโดยประมาทเป็นเหตุให้เสียชีวิต เช่น ขับรถประมาทชนบุพการีเสียชีวิต หรือ หากมีเจตนาเพียงทำร้ายร่างกายเจ้ามรดกแต่เจ้ามรดกเสียชีวิต กรณีดังกล่าวนี้ผู้ทายาทมิได้ตกเป็นผู้ถูกกำจัดมิให้รับมรดกเพราะทายาทมิได้มีเจตนาที่จะฆ่าเจ้ามรดกจึงไม่ถูกกำจัดมิให้รับมรดก แต่หากเมื่อใดที่ถือว่ามีเจตนาที่จะฆ่าแล้วแม้เจ้ามรดกจะไม่ถึงแก่ความตายก็ต้องถือว่าเป็นผู้พยายามฆ่าเจ้ามรดกแล้ว ต้องถูกกำจัดมิให้รับมรดก และการถูกกำจัดมิให้รับมรดกในกรณีนี้รวมถึงการที่ทายาทนั้นๆ เป็นผู้ที่ก่อให้ผู้อื่นกระทำความผิดไม่ว่าด้วยการใช้ จ้างวาน ก็ย่อมตกเป็นผู้ต้องถูกกำจัดมิให้ได้รับมรดกด้วยเช่นเดียวกัน จะเห็นได้ว่าบุคคลผู้เป็นทายาทหากหวังที่จะได้รับมรดกของเจ้ามรดกโดยฆ่าเจ้ามรดกและได้ต้องคำพิพากษาว่าเป็นผู้กระทำความผิดจริง บุคคลนั้นจะตกเป็นผู้ถูกกำจัดมิให้ได้รับมรดกฐานเป็นผู้ไม่สมควร กล่าวคือบุคคลผู้นั้นจะไม่มีสิทธิได้รับมรดกของเจ้ามรดกผู้ถึงแก่ความตาย

     อย่างไรก็ตาม กฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1607 ได้บัญญัติไว้ว่า การถูกกำจัดมิให้รับมรดกนั้นเป็นการเฉพาะตัว ผู้สืบสันดานของทายาทที่ถูกกำจัดสืบมรดกต่อไปเหมือนว่าทายาทนั้นตายแล้ว หมายความว่าแม้ทายาทผู้นั้นจะตกเป็นผู้ถูกกำจัดมิให้รับมรดกในฐานเป็นผู้ไม่สมควรแล้ว แต่การถูกกำจัดมิให้รับมรดกนี้กฎหมายถือว่าเป็นการเฉพาะตัวคือ การกระทำของทายาทผู้ถูกกำจัดมิให้รับมรดกไม่มีผลถึงผู้สืบสันดานของทายาทผู้ถูกกำจัดนั้น ผู้สืบสันดานของทายาทที่ถูกกำจัดนั้นมีสิทธิสืบมรดกต่อไปเหมือนว่าทายาทที่ถูกกำจัดนั้นได้ตายแล้ว คือคล้ายกับกรณีการรับมรดกแทนที่ที่ทายาทผู้มีสิทธิรับมรดกถึงแก่ความตายก่อนเจ้ามรดก ผู้สืบสันดานของทายาทนั้นมีสิทธิรับมรดกแทนที่ทายาทที่ตายก่อนเจ้ามรดก